Pójść na filozofię czy pedagogikę, iść na spotkanie firmowe czy zostać w domu, przełożyć termin egzaminu czy podejść do niego teraz, wykupić wakacje w górach czy nad morzem, kupić sandałki brązowe czy czarne. Może się uśmiechniesz w tym momencie- sandałki? Daj spokój! No tak, tylko wyobraź sobie, że stoisz już 1,5h w jednym sklepie, czujesz na sobie wzrok zniecierpliwionej ekspedientki a w środku ściska cię taka bezsilność i bezradność, że masz ochotę tylko się rozpłakać. Wychodzisz!
Podejmowanie decyzji to u mnie upierdliwy kamyk , który wpada do buta i wciska się w piętę, a ty nie umiesz go wyjąć.
O ile wybór koloru sandałków nie ma zbyt wielkiego wpływu na życie, to wybór jednej z otrzymanych ofert pracy – już tak.
Powiem szczerze- taki stan męczy, utrudnia życie, nie pozwala iść dalej. Dodatkowo, pomimo moich zainteresowań rozwojem osobistym, nie zrobiłam nic, żeby to zmienić- wychodząc z założenia: No cóż- taka twoja uroda.
I przyznaję, że się myliłam, bo Wasza rozmowa uświadomiła mi, ze chyba jeszcze nie wszystko stracone.
Zatem nawiązując do pierwszego pytania Pani Klaudii, myślę, że największy problem z podejmowaniem decyzji mam na etapie alternatywy. Często mnogość wyboru powoduje u mnie paraliż decyzyjny, czekanie, tkwienie w miejscu. Nie umiem dokonać jasnej analizy. Bardzo często widzę też tylko dwie drogi i na nich skupiam się bardzo długo, a nie szukam dodatkowych opcji rozwiązania danej sytuacji.
Co do metod czy narzędzi -mam zapisanych kilka stron notatek z tego podcastu. Natomiast bardzo spodobała mi się metoda COSS, która pozwala rozłożyć problem na przysłowiowe łopatki, spojrzeć na stojącą przed nami decyzję z różnych perspektyw. To jest bardzo obrazowa metoda, prosta do wykonania- ok, zobaczymy jak będzie w praktyce ? Natomiast mam wrażenie, że pomoże mi ocenić daną sytuację realnie, podejść do tematu z różnych stron bez nadmiernych emocji, które bardzo często biorą u mnie górę.
Dzięki serdeczne za fantastyczny odcinek i „odkrycie” Pani Klaudii ?

Witam 🙂 od jakiegoś czasu wciągnęłam się w słuchanie podcastów Wojtka. Tematy przeróżne i bardzo inspirujące… a piątkowa emisja była dla mnie trafiona w punkt, ponieważ w czwartek miałam wykład na kursie zarządzania zasobami ludzkimi w temacie zarządzanie zmianą… dlatego temat jak dla mnie okazał się kontynuacją czwartkowego spotkania. Temat ten sam ale ogromne rozwinięcie i inne spojrzenia na ten temat… jak dla mnie r e w e l a c j a , Klaudii magiczny ton głosu wprowadził mnie w inną strefę zmian… bo jak dla mnie to oswojenie mentalne ze zmianą mam, jednak mimo wszystko podchodzę do niej ostrożnie i bardzo zachowawczo… Mam wrażenie, że stanęłam w miejscu… Stawiam na rozwój ale im więcej czytam tym więcej widzę obszarów do rozwoju i nauki… chcę coś zmienić, ale boję się czy to będzie dobra zmiana… dlatego odpowiadając na pytanie numer 1 to potrzebuję kopa do działania… niosę tę przysłowiową skrzynkę z narzędziami ale mam wrażenie, że czasami jakieś narzędzie komuś pożyczę albo włożę narzędzie, które niosę ale nigdy mi się nie przyda… a skrzynka robi się cięższa i może warto byłoby tą skrzynkę położyć i zacząć korzystać z tych narzędzi, które już mam lub zrobić inwenturę i zobaczyć co warto w niej wymienić 🙂 metod nie znałam, więc są dla mnie odkryciem dnia. Odpowiadając na pytanie numer 2 to każdą metodę chciałabym przetestować, jednak taka prosta, obrazowa na pierwszy rzut oka jest metoda 6 kapeluszy Edwarda de Bono… mega pomysł na spojrzenie na zmianę z 6 różnych perspektyw… dosłownie „wow”

Bardzo dziękuję za ten podcast, który zapewne jeszcze nie raz odsłucham…i będę polecać innym, którzy przygotowują się do zmiany

Pozdrawiam
Karolina