Witam 🙂 od jakiegoś czasu wciągnęłam się w słuchanie podcastów Wojtka. Tematy przeróżne i bardzo inspirujące… a piątkowa emisja była dla mnie trafiona w punkt, ponieważ w czwartek miałam wykład na kursie zarządzania zasobami ludzkimi w temacie zarządzanie zmianą… dlatego temat jak dla mnie okazał się kontynuacją czwartkowego spotkania. Temat ten sam ale ogromne rozwinięcie i inne spojrzenia na ten temat… jak dla mnie r e w e l a c j a , Klaudii magiczny ton głosu wprowadził mnie w inną strefę zmian… bo jak dla mnie to oswojenie mentalne ze zmianą mam, jednak mimo wszystko podchodzę do niej ostrożnie i bardzo zachowawczo… Mam wrażenie, że stanęłam w miejscu… Stawiam na rozwój ale im więcej czytam tym więcej widzę obszarów do rozwoju i nauki… chcę coś zmienić, ale boję się czy to będzie dobra zmiana… dlatego odpowiadając na pytanie numer 1 to potrzebuję kopa do działania… niosę tę przysłowiową skrzynkę z narzędziami ale mam wrażenie, że czasami jakieś narzędzie komuś pożyczę albo włożę narzędzie, które niosę ale nigdy mi się nie przyda… a skrzynka robi się cięższa i może warto byłoby tą skrzynkę położyć i zacząć korzystać z tych narzędzi, które już mam lub zrobić inwenturę i zobaczyć co warto w niej wymienić 🙂 metod nie znałam, więc są dla mnie odkryciem dnia. Odpowiadając na pytanie numer 2 to każdą metodę chciałabym przetestować, jednak taka prosta, obrazowa na pierwszy rzut oka jest metoda 6 kapeluszy Edwarda de Bono… mega pomysł na spojrzenie na zmianę z 6 różnych perspektyw… dosłownie „wow”

Bardzo dziękuję za ten podcast, który zapewne jeszcze nie raz odsłucham…i będę polecać innym, którzy przygotowują się do zmiany

Pozdrawiam
Karolina

Pójść na filozofię czy pedagogikę, iść na spotkanie firmowe czy zostać w domu, przełożyć termin egzaminu czy podejść do niego teraz, wykupić wakacje w górach czy nad morzem, kupić sandałki brązowe czy czarne. Może się uśmiechniesz w tym momencie- sandałki? Daj spokój! No tak, tylko wyobraź sobie, że stoisz już 1,5h w jednym sklepie, czujesz na sobie wzrok zniecierpliwionej ekspedientki a w środku ściska cię taka bezsilność i bezradność, że masz ochotę tylko się rozpłakać. Wychodzisz!
Podejmowanie decyzji to u mnie upierdliwy kamyk , który wpada do buta i wciska się w piętę, a ty nie umiesz go wyjąć.
O ile wybór koloru sandałków nie ma zbyt wielkiego wpływu na życie, to wybór jednej z otrzymanych ofert pracy – już tak.
Powiem szczerze- taki stan męczy, utrudnia życie, nie pozwala iść dalej. Dodatkowo, pomimo moich zainteresowań rozwojem osobistym, nie zrobiłam nic, żeby to zmienić- wychodząc z założenia: No cóż- taka twoja uroda.
I przyznaję, że się myliłam, bo Wasza rozmowa uświadomiła mi, ze chyba jeszcze nie wszystko stracone.
Zatem nawiązując do pierwszego pytania Pani Klaudii, myślę, że największy problem z podejmowaniem decyzji mam na etapie alternatywy. Często mnogość wyboru powoduje u mnie paraliż decyzyjny, czekanie, tkwienie w miejscu. Nie umiem dokonać jasnej analizy. Bardzo często widzę też tylko dwie drogi i na nich skupiam się bardzo długo, a nie szukam dodatkowych opcji rozwiązania danej sytuacji.
Co do metod czy narzędzi -mam zapisanych kilka stron notatek z tego podcastu. Natomiast bardzo spodobała mi się metoda COSS, która pozwala rozłożyć problem na przysłowiowe łopatki, spojrzeć na stojącą przed nami decyzję z różnych perspektyw. To jest bardzo obrazowa metoda, prosta do wykonania- ok, zobaczymy jak będzie w praktyce 😊 Natomiast mam wrażenie, że pomoże mi ocenić daną sytuację realnie, podejść do tematu z różnych stron bez nadmiernych emocji, które bardzo często biorą u mnie górę.
Dzięki serdeczne za fantastyczny odcinek i „odkrycie” Pani Klaudii 😊